طبیعت گردی
وقتی از طبیعت سخن می گوییم خواه ناخواه ارتفاعات و دامنه های کوههای کوتاه و بلند سنگی و صخره ای ، گاه خشک و گاه سفیدپوش ، رودخانه های خروشان ، پونه زارها در کنار چشمه ساران ، گل های لاله و شقایق ، کویر و غار ، دریاچه های کوهستانی و تالاب های زیبا در ذهن ما تداعی می گردد ، همه این ها گویای زیبایی های طبیعت و یکپارچگی و بکری طبیعت است که از گذشتگان برای ما به عنوان میراث به جا مانده است حال وظیفه ما به عنوان یک طبیعت گرد یا بهتر بگوییم یک طبیعت دوست چیست؟ آیا تنها باید به عنوان یک ابزار برای گذراندن روزهای تعطیل و لحظات خوش به آن نگاه کنیم یا اینکه با ذره ای تمرکز در عین لذت بردن از آن به حفظ و شکوفایی آن برای خود و آیندگانمان بپردازیم ، آری پاسخ بسیار ساده است بیاییم از طبیعت به عنوان خانه ای امن و آرام برای گذراندن لحظات خوش محافظت کنیم ، بیایید با طبیعت دوست باشیم و به طبیعت لبخند بزنیم چرا که طبیعت جزیی از زمین و زمین به سان مادر جزیی از وجود و دلیلی برای هستی ما و عزیزانمان است .
پس از همین الان بیایید دست در دست هم دهیم و با گسترش دایره آگاهی و هوشیاری خویش در راه دوستی و صمیمیت با طبیعت به سر بریم ، به گونه ای که دوستی با طبیعت جز دغدغه های ما و ضمیمه تمام کارهای روزمره ما باشد .
پس با امتداد در دامنه دوستی با طبیعت به سان دامنه های پهناور کوهها ، از همین امروز عشق ورزیدن به طبیعت را به فرزندانمان بیاموزیم تا میراثی گرانبها از خود و هم نوعانمان به جای بماند ، بهترین روش آغاز این مهم از همین اطرافیان ماست که رفته رفته حلقه دوستداران طبیعت را به خارج از مرزهای زندگی خود ببریم ، چرا که هدف در انتها نوعی آموزش و پیوند جدایی ناپذیر با جز جز طبیعت است ، شاید در این مسیر با این روش دیگر احساس تنهایی به سراغ ما نیاید و به علاوه با سوژه ای مثبت زمان خود را بگذرانیم .
پس در نهایت بیاییم در هر زمان و هر مکان بر پدیده ای خاص از طبیعت تمرکز کنیم و با طبیعت وارد رابطه عاطفی و احساسی شویم ، چرا که این امر علاوه بر اینکه سبب حفظ طبیعت می شود باعث غلبه بر احوالات نامساعد درونی و افسردگی ها و دل مردگی ها زندگی ما می گردد .
در پایان همیشه به خاطر داشته باشیم
در طبیعت چیزی بجای نگذاریم به جز رد پا و از طبیعت چیزی به یادگار نبریم به جز عکس یادگاری .